Prolog

Miałam 3 lata, kiedy mój ojciec zmarł. Zostawił mnie i mamę same na tym świecie. Jeszcze wtedy nie rozumiałam co do końca znaczyła to strata. Byłam za mała na to. Dopiero z czasem zaczęłam zadawać pytania, kiedy widziałam, jak ojcowie odbierają moje koleżanki ze szkoły, czy z treningów piłki. Raniło mnie to, ale z czasem stałam się obojętna. Zaczęłam się zmieniać w zimną i nie zwracającą na nic uwagi dziewczynę. Teraz dopiero to zauważam ile osób na swojej drodze zraniłam. Wiele odeszło, nie znosząc mojego charakteru. Od początku jest jednak ze mną Julie, moja najlepsza przyjaciółka. Znamy się odkąd popierdzielałyśmy w pieluchach, następnie razem rozwalałyśmy kolana na rowerach, potem wybijałyśmy mleczaki biegając za piłką. Ale w końcu moja mama z powodu jej pracy zadecydowała o wyjeździe do oddalonego o 300 km miasta. Chodziłam do szkoły, następnie gimnazjum i liceum. I w tym momencie zaczynam moją opowieść. Na samym końcu liceum. Nie myślałam, że dzięki temu moje życie się tak zmieni, ale z perspektywy czasu wyszło mi to na dobre. Nazywam się Elizabeth Bayer a to jest historia mojego życia.

_________________

O to namiastek mojego opowiadania.
Jeśli wam się spodobało poproszę komentarz.
5 KOMENTARZY 1 ROZDZIAŁ !